Hoe je goedkoop een opaalsnijmachine maakt

Dit was vooral een uitdaging van creativiteit, iets wat ik graag doe als een Mr. Fix-it-type. Het helpt ook dat ik een zeer grote verzameling "spullen" heb voor materialen. Als u een natte slijpopstelling wilt bouwen tegen zeer lage kosten in plaats van $ 800 - $ 1000 te investeren in een nieuwe slijpmachine, dan is dit artikel iets voor u.

Het is niet de bedoeling dat iemand probeert te dupliceren wat ik heb gemaakt, maar eerder om te erkennen dat je het “zelf kunt doen.” Ik heb fouten gemaakt, maar dat is onderdeel van het creatieve proces en misschien leer je net zoveel van mijn fouten als van de successen. Deze opstelling werkte goed voor het snijden van mijn ruwe Opal die ik nog had liggen.

Foto: Opaal snijmachine met bak

Laten we dus een natte slijpopstelling maken. Het eerste wat we nodig hebben zijn slijp- of polijstschijven , ongeveer 3-6 in verschillende korrelgroottes. Ik laat de werkelijke korrelaanbevelingen aan anderen over, maar laten we zeggen iets in de orde van 100, 220, 400, 600 en dan een vlakke plaat om te polijsten.

Als ik een open budget had, zou ik een nieuwe machine kopen die al is ingesteld en klaar is om te gaan. Als ik een tandje lager ga, zou ik dolgraag nieuwe 8 inch diamantwielen willen, maar die zijn echt duur, $ 175-$ 300 per stuk. Een nieuwe 6 inch diamantwiel kost $ 100-175. Dus als je het over 4 of 5 wielen hebt, is dat echt geld.

Laten we naar het andere uiteinde van de economische schaal gaan. Ik heb ongeveer een maand lang op eBay gezocht naar GEBRUIKTE stenen of diamantwielen. Dit is een beetje lastig omdat er echt rommel te vinden is. Als iemand ze niet meer gebruikt, dan heeft hij dat met een reden gedaan. Koop alsjeblieft voorzichtig. Uiteindelijk heb ik 6 wielen gekocht met verschillende diameters en korrelgroottes en een vlakke plaat op drie verschillende veilingen en dat alles voor minder dan $ 100 laten bezorgen.

Het volgende dat nodig is, is een metalen as om de wielen op te monteren en kussenblokken om de as vast te houden. Ik had toevallig een lange as van 6 inch en een paar kussenblokken van 2 inch bij de hand. Kussenblokken zijn de lagers waar de as in rijdt aan de uiteinden van de as. Achteraf gezien was de diameter van 1/2 inch een slechte keuze, aangezien de meeste stenen gaten van 0,5 of 1 inch hadden. Het was echter wat ik bij de hand had, dus ik gebruikte het. Omdat ik op een kleine rots woon in het midden van 93 miljoen vierkante mijl zout water, heb ik niet altijd de middelen die ik zou willen. Het was een uitdaging om bussen te vinden voor de grote gaten tot 1/2 inch. Uiteindelijk waren ze allemaal van plastic, sommige vrij zacht en niet de beste keuze, maar de enige keuze.

Het volgende dat ik nodig had was een soort pan of schaal om het water op te vangen dat van de wielen kwam. Het moet iets zijn dat niet van staal is. Ik wil niet met roest te maken krijgen. Ik had nog een oude plastic pan liggen die een paar centimeter korter was dan de as die ik had, dus dat leek een redelijke keuze.

Het volgende was een spatscherm. Dit moet weer niet-corrosief zijn, zoals plastic, aluminium of koper. Ik keek rond en zag dat ik een oud stuk van een zeer grote koperen dakgoot had. Het had een heel vreemde configuratie, maar ik gebruikte gewoon een paar hamers en wat spierkracht om de vorm te veranderen naar wat ik wilde. Ik heb het op lengte gezaagd met een lintzaag en vervolgens een haakse slijper gebruikt om sneden te maken om wat eindlipjes te vouwen.

Toen maakte ik een houten basis om de plastic pan en het spatscherm op hun plek te houden. Ik voegde grote houten blokken toe aan de uiteinden om de kussenblokken te monteren. Ik zette alles in elkaar en monteerde een katrol aan het uiteinde van de as. Ik had een oude ½ pk motor en zette daar een 3-traps katrol op. Ik wist niet op welke snelheid ik de wielen wilde laten draaien, dus het was gewoon, zet het in elkaar en kijk wat er gebeurt. Zo zag het eruit.

Foto: Opaal snijmachine

Het volgende was om een watervoorziening voor de wielen op te zetten. Normaal gesproken wordt dit gedaan met een waterpomp. Het doel hier is echter minimale kosten, dus ik koos voor de absoluut eenvoudigste aanpak, een emmer met een druppelleiding. De druppelleiding wordt naar de gewenste locatie verplaatst door de paperclip te verplaatsen. Ja, echt heel goedkoop en het werkt geweldig. Na wat vallen en opstaan, besloot ik dat ik te veel wielen op de ? inch as had en dat twee van de wielen uit balans leken te zijn of dat de zachte plastic bussen niet rond waren. Om wat voor reden dan ook, waren er behoorlijk heftige trillingen, dus ik verwijderde verschillende wielen.

Dit is wat ik uiteindelijk heb gekregen na 6 maanden gebruik en veranderingen. Er zijn drie slijpschijven, een vlakke plaat, een dun zaagblad en twee staalborstels. De vlakke plaat is een versleten 1200 grit diamant. Ik heb spuitlijm gebruikt om een stuk 600 nat/droog siliciumcarbidepapier van de plaatselijke bouwmarkt te bevestigen. LET OP, gebruik een HEEL dun laagje spray. Let op, ik heb de kap ook lager gezet omdat er overtollig water van de schijven af spatte.

Als dit mijn enige slijpmachine was, had ik een polijstpad op de vlakke plaat gelegd.

Deze hele set-up kostte minder dan $100 omdat ik de "spullen" had liggen om alles in elkaar te zetten. Het is prima als basismachine en ik kan de configuratie of het type en aantal wielen op elk gewenst moment veranderen.

Forumlid maulbuick

We hebben ook een verkoper die dit zelfgemaakte watersysteem voor zijn opaalsnijmachines heeft gemaakt.

Je kunt nooit teveel water hebben en dit systeem levert volumewater aan meerdere opaal snijmachines

Het betreft een standaard spoelunit voor een toilet in een badkamer, waarvan de afvoer geblokkeerd is en het reservoir vol water staat. De snijmachine heeft draden die naar de snijmachines lopen.

Je vraagt je misschien af waarom hij zoveel moeite doet, want het lijkt erop dat er te veel gebruik wordt gemaakt van waarden en druppels.

Voor onze opaalsnijders in Lightning Ridge hebben ze Artesian bore water. Dus in de zomer is het koude water warmer dan het warme water.

Dit is geen drukfout.

Het water uit de artesische bron kan 40 tot 44 graden Celsius zijn, en daarmee heter dan het warme water uit de kraan.

De waterkraan zorgt ervoor dat het water afkoelt, zodat het niet kookt wanneer u opalen snijdt.

Je kunt je voorstellen dat je in de zomer niet kunt douchen, omdat het water kokend is.

Sommige opaalsnijmachines staan in de achtertuin en hebben geen warm water.

Er kan heet water aan het apparaat worden toegevoegd, zodat uw handen niet bevriezen tijdens het snijden en polijsten van uw opalen.

Ook bij Lighting Ridge kan het 's ochtends ijskoud zijn. Als u ooit geprobeerd hebt om opaal te bewerken met bevroren water, weet u hoe moeilijk dat is.

Er wordt een kan gekookt en in de bovenkant van het apparaat gegoten. Haal er koud water uit en gebruik alleen lauw water.

Na elke opaalsnijbeurt moet u uw machine schoonvegen, zodat er geen vuil op uw polijstschijven komt. U kunt er ook voor kiezen om de laatste polijstschijven af te dekken met een beschermhoes, zodat uw polijstresultaat hetzelfde blijft.

Veeg ook overtollig water droog en zorg ervoor dat u een systeem hebt om water weg te laten lopen, zodat er geen water in de trays achterblijft. Dit is ook erg belangrijk, want stilstaand water kan ernstige problemen veroorzaken.

Sommige snijders bewaren ruwe opalen in potten vol water. Hoewel dit prima is om de kleur te bekijken, raden wij aan om bleekmiddel toe te voegen en de container te verzegelen.

Bij het bewerken van opaal uit potten eerst het oude water afgieten en onder de stromende kraan spoelen en een dag laten drogen voordat u met het werk begint.

Wij adviseren om altijd een masker te dragen met goede ventilatie en een commerciële luchtafzuigunit, en niet alleen een stofzuiger.

Wij raden u aan om een ander artikel te lezen over het levensverhaal van onze verkopers, over hoe hij ziek werd van het slijpen van opalen

De gevaren van het snijden van opalen - Hobby-opaalsnijders moeten zich goed inlezen voordat ze gaan snijden