Indonesische Opaal - Een Veldrapport Door Paul Sedawie

Ik bezocht een nieuwe opaalmijn in Banten, die buiten Jakarta, Indonesië ligt. Opaal werd hier in 1995 ontdekt en sindsdien zijn er verschillende productieniveaus geweest.

Er zijn drie hoofdgebieden waar de nieuwe Opal te vinden is.

• 1.Cikole - Maja
• 2.Rangkas - Bitung
• 3.Cikole

Het Cikole-gebied heeft veel houtfossiel. Momenteel zijn er misschien wel dertig ploegen aan het werk en ze lijken zich te verplaatsen en geen lange ritten te maken. De eerste mijn die ik bezocht was een ondiepe mijn van slechts 12 meter. Het ligt in een gebied met veel regenval, dus het meeste mijnwerk wordt gedaan in het droge seizoen, dat vanaf juli begint. De bovenkanten van de mijn werden ondersteund met bamboe, wat er voor mij niet sterk uitzag, en de rieten ladder was niet breed genoeg voor een van mijn voeten.

De muren waren verzadigd met water en er stroomde bijna een stroompje aan de voet van de schacht. Toen werd mij verteld dat er vorig jaar 12 mijnwerkers stierven door instortende muren. Er is geen stutwerk of ondersteuning voor de muren die zelfs diep in de mijn erg vochtig zijn. De grond is een zware, plakkerige kaolinietklei met een grijs tot bruin uiterlijk met overal zwarte houtskoolvlekken. Ze volgen de glijbanen in de grond die de neiging hebben om opaal te vormen.

Er lijkt een overvloed aan houtfossiel opaal te zijn dat steenkoolzwart van kleur is. Sommige natuurlijke ruwe opalen droogden sneller uit nadat ze nat waren gemaakt, wat vrij ongebruikelijk is omdat ik gewend ben om met Lightning Ridge-materiaal te werken. Het houtfossiel leek stabiel, maar de kristallen waren erg hydrofaan. Het materiaal lijkt broos, zoals yowah-stenen, en het is zachter om te snijden in vergelijking met Ridge-materiaal. Er is een juweliersmarkt in Jakarta waar mijnwerkers hun productie kunnen verkopen.

Waargenomen opaalbehandelingen

Er zijn grote platen zwarte potch die worden tentoongesteld, maar ze zijn gedrenkt in glycerine. Zelfs grote zwarte rubs zijn erin gedrenkt. Het lijkt erop dat dit een normale praktijk is om het meeste materiaal te weken. Er zijn ruwe sieraden gemaakt van onedele metalen en deze zijn ook gedrenkt in babyolie. Zelfs goede stenen hebben babyolie en ik schrijf dit toe aan het feit dat de afwerking niet commercieel is, dus de olie verbergt alle putjes, krassen enz. Er is een warmtebehandeling voor houtfossielen waarbij ze het exemplaar in folie wikkelen en het verwarmen met olie en zand en het mengen. Het slagingspercentage is niet erg hoog, maar ze krijgen wel een leuke verrassing met wat materiaal. Sommige potch hebben de klei er stevig aan vastgeplakt en de hitte verwijdert het.

Momenteel denk ik dat de olie de opaalkleur tot leven brengt en dat er hars wordt toegevoegd zodat het zijn glans behoudt. De snijvaardigheden van de lokale bevolking zijn niet goed en ik denk dat ze olie en hars gebruiken om een afwerking te krijgen. Ik ga wat houtfossielen testen in een trillende trommel om een betere permanente afwerking te krijgen. Een andere behandeling heet natuurlijke hitte. Dit is wanneer een steen in water wordt gelegd en een week lang in de zon wordt gelaten zonder iets anders.

Ze zeggen dat het de donkerte van de steen verbetert, maar ik heb er een paar doormidden gesneden en kan geen verschil zien binnenin. Er zijn een aantal verbluffende fossielen van geopaliseerd hout die geweldige verzamelobjecten zijn. Sommige van het geopaliseerde hout zijn geweldige stenen. Deze opaal houdt van sterk zonlicht en kan er prachtig uitzien, maar bij weinig licht is er weinig kleurspel. Stenen met rood erin zijn vrij gebruikelijk, maar de meeste zullen ver weg zijn en een beetje loodachtig.

Conclusies

Nog steeds een geweldige ervaring voor een hobbysnijder om een rode op zwarte steen te snijden. Ik zag een zeer opvallende steen van 7 jaar oud die rood en indrukwekkend was, maar ik zag hem niet bij weinig licht. De basis was steenkoolzwart.

De meeste ruwe stenen die ik zag, zouden geclassificeerd kunnen worden als N1 tot N3, maar het helderheidsniveau bij normale bliksem is ver weg/saai. Er is zeker een markt voor deze Opaal. Ik vermoed dat sommige hydrofaan zijn en sommige ruwe stenen drogen snel uit. De kristallen zien er interessant uit, maar ik zag slechts een paar kristalstenen waarvan werd gemeld dat ze een paar jaar oud en stabiel waren.

Ik heb monsters naar een gerenommeerde wetenschapper gestuurd die gespecialiseerd is in opaal om deze monsters te testen en zal deze toevoegen aan dit rapport. Blijf op de hoogte.

Koop uw eigen stuk Indonesische opaal

Indonesian Opal