Wat is de vloek over opalen?

Heeft iemand je ooit gewaarschuwd om geen opaal te dragen? Misschien heb je gehoord dat het vervloekt is of ongeluk brengt. Dus waar gaat al dat bijgeloof over? Wat is de vloek over opalen en is het waar?

De populairste bron is de roman van Sir Walter Scott uit 1829, Anne of Geierstein. Anderen zeggen echter dat het geloof veel verder teruggaat in de tijd, en dat het teruggaat tot de Zwarte Dood of zelfs het oude Rome.

Dit bijgeloof heeft andere auteurs sinds Scott ertoe gebracht om opalen te koppelen aan het kwaad, met name de vervloekte opaalketting in de Harry Potter- serie. Maar is dit slechts een fictief verhaal? Bestaat er echt bewijs? Of is het een groot marketingplan dat al meer dan een eeuw oud is?

We beantwoorden deze en andere vragen om eindelijk het onderscheid te kunnen maken tussen feiten en fictie over opaal.

Bronnen van bijgeloof

Zoals we allemaal weten, komen mythen niet zomaar ineens in het massabewustzijn terecht; ze beginnen in verhalen die worden doorgegeven, met name door kunstenaars of auteurs. Laten we eens kijken naar een paar bronnen die deze mythe in gang hebben gezet.

Heer Walter Scott

Zoals we al zeiden, is de populairste bron van de vervloekte opalen Scotts roman, Anne of Geierstein . Zijn verhaal zette een wijdverbreide connectie in gang tussen opalen en het paranormale.

Het hoofdstuk in kwestie bevatte de spontane ontbranding van een personage dat een speciale opaal haarclip droeg. Het personage leek de magie in de steen naar boven te halen, maar toen wijwater er uiteindelijk op terechtkwam, vervaagde de steen onmiddellijk tot zwart en viel de vrouw flauw voordat ze 's ochtends tot as was gereduceerd.

Omdat wijwater wordt gebruikt bij exorcismen, dachten veel mensen, zowel personages als lezers, dat dit moest betekenen dat opalen demonisch waren. Op zijn minst dachten ze dat het ongeluk bracht, waardoor de verkoop van opalen met maar liefst 50% daalde. De roman was echter niet de enige reden hiervoor.

De Zwarte Dood

U herinnert zich waarschijnlijk dat u over de pest, ook wel bekend als "de Zwarte Dood", hebt geleerd, die in de middeleeuwen plaatsvond. We kennen de verhalen over ratten en griezelige maskers, maar u herinnert zich misschien niet dat de pest eeuwenlang bleef bestaan. Een van de periodieke uitbraken vond plaats slechts een paar decennia nadat Scotts boek werd gepubliceerd.

De uitbraak van 1860, die soms de "derde pandemie" wordt genoemd, was verwoestend. Het publiek kende de exacte wetenschap achter de oorzaak nog steeds niet, dus velen gaven het bovennatuurlijke de schuld. Natuurlijk doken er weer geruchten op over de oorspronkelijke Zwarte Dood. Een bijzonder beroemd gerucht beweerde dat, nadat een patiënt was overleden, de kleur van de opaal die ze droeg, verdween.

Dit versterkte alleen maar de associatie van de opaal met vloeken en de dood. Hoewel de wetenschappelijke reden voor de plaag kort na het begin van de derde pandemie werd ontdekt, maakten sommigen het tot hun missie om de vlam van deze opaalcontroverse aan te wakkeren.

Diamanthandelaren

Rond 1900 waren diamanten de populairste edelstenen op de markt. Dat is toch geen verrassing? Maar toen de import van opaal naar de VS en Europa begon te stromen, waren vooraanstaande diamanthandelaren bang om hun aandeel op de markt te verliezen.

Om de concurrentie te doven, verspreidden ze meer geruchten over de edelsteen. Een van deze geruchten was gebaseerd op het barsten van opalen. Hoewel opalen de neiging hebben om vocht vast te houden en soms barsten als ze uitdrogen, beweerden de handelaren dat elke steen die barstte ongeluk bracht.

Gezien het feit dat ze de moeilijkste steen om te kraken verkochten, diamanten, is het niet moeilijk te begrijpen waarom ze ervoor kozen om opalen op deze manier neer te zetten. Maar vanwege de status van deze handelaren destijds, waren de geruchten zo invloedrijk dat velen ze nog steeds geloven.

U denkt misschien: "Als alles aan deze steen negatief is, moet ik hem dan niet gewoon vermijden?" Integendeel! Voor alleen deze ene slechte mythe zijn er een handvol legendes en tradities die de positieve eigenschappen van opalen belichten!

De positieve kant van de opaalmythologie

Het idee dat opalen schadelijk zijn, is een relatief recent fenomeen, vergeleken met hoe ver legendes over de edelsteen teruggaan. Lang voor de Zwarte Dood — we hebben het over de 1e eeuw na Christus — maakten de oude Romeinen hun eigen overlevering over de kracht van deze steen.

Veel Romeinen geloofden dat de kleuren van de opaal te danken waren aan de groei van andere edelstenen, zoals robijnen en saffieren. Anderen zeiden dat je onzichtbaar zou worden als je er een in een laurierblad zou wikkelen. Een blijvende associatie was echter die met rijkdom; een verbinding die zich over de hele wereld uitstrekte.

Opalen en geluk

In Rome hielden machthebbers hun eigen speciale opalen voor geluk. Een verhaal vertelt dat Julius Caesar zelfs een rijke man probeerde te overtuigen om zijn opaal af te staan, waarna de man besloot om de stad te verlaten en in afzondering te gaan leven. Veel heersers sindsdien, van koningin Victoria tot de eerste keizerin van Frankrijk, hebben ook opalen gedragen.

Zelfs de Grieken hadden hun eigen verhaal, ze geloofden dat opalen je helderziendheid konden geven. Ga naar het Midden-Oosten in de tijd van Mohammed en je zou Arabieren horen vertellen hoe opalen uit de hemel kwamen en door bliksem naar de aarde werden gebracht.

Vóór de Zwarte Dood droegen veel Europeanen opaal om beter te kunnen zien en te voorkomen dat hun haarkleur vervaagde. Aangezien Scotts roman zich in deze tijd afspeelt, zou dit de reden kunnen zijn achter de "kwaadaardige" opaal haarclip.

Symbolisch gezien vertegenwoordigen opalen intense emoties, met name hoop en enthousiasme. Ze staan er ook om bekend dat ze zelfreflectie en vrijheid van het verleden bevorderen. Deze overtuigingen zijn waarschijnlijk geworteld in de unieke manier waarop opaal een regenboog aan kleuren absorbeert en weerkaatst. Voor sommigen is dit vergelijkbaar met het idee om verborgen gedachten of gevoelens aan het licht te brengen, en velen reinigen hun opalen zelfs bij maanlicht om alle negatieve energie die de steen mogelijk heeft geabsorbeerd, los te laten.

Wat is het oordeel?

De meeste verhalen rondom opalen zijn geruchten en urban legends. Terwijl urban legends dienen om te vermaken of een les te leren door middel van storytelling, helpen geruchten mensen om een situatie te begrijpen die ze niet begrijpen. Wanneer een onzekere uitkomst je leven zal beïnvloeden, kan het gerucht nog krachtiger zijn.

Als u bang bent dat het kopen van een prachtige opaal ongeluk brengt, weet dan dat deze geruchten slechts geruchten zijn, zonder substantiële basis. U voelt zich echter misschien meer op uw gemak door de metafysische praktijk te volgen van het toevoegen van diamanten rond de opaal om zijn energie te overmeesteren.

Uiteindelijk zijn opalen opvallende edelstenen die gewaardeerd worden om hun irisatie. De enige betekenis achter de geruchten over de "opaalvloek" is het mysterie en de intrige die ze hebben gebracht in deze toch al betoverende steen.

WINKEL VOOR OPALEN